حجره های بی شمع و چراغ…

💠 ملا مهدی نراقی، از همان آغاز ورودش به حوزه علمیه، تصميم گرفته بود قله علم و عمل را فتح كند. 

وی برای رسيدن به اين هدف، و در راه كسب دانش، هر سختی را تحمل كرد. 

گاه از شدت فقر و نداری، نمی توانست برای روشن كردن حجره اش در شب، شمع يا روغن چراغ بخرد. 

شب كه فرا می رسيد، حجره، تاريک و مطالعه در آن ناممكن می شد. 

ازاين رو، از حجره بيرون می آمد و به قسمت انتهايی حياط می رفت و زير نور چراغ های وضوخانه مدرسه، به مطالعه و تحقيق می پرداخت. 

با همين استقامت و صبر و تلاش طاقت فرسا بود كه اكنون موفقيت وی تحسين برانگيز و نامش بلندآوازه است.

📎 گلشن ابرار، ج 1، ص 288 _ 289